W dzisiejszym artykule chcę opowiedzieć o wdzięcznym drzewie, jakim jest wiąz. Należy on do rodziny wiązowatych i rośnie jedynie w strefie umiarkowanej pókuli północnej. W Polsce możemy spotkać 3 gatunki: górski, polny i szypułkowy.
Dawniej drzewa te były popularne, przetrzebiła je jednak choroba zwana holenderską chorobą wiązów. Podatne na nią są wszystkie gatunki wiązów, z tego też powodu niektóre z gatunków są poważnie zagrożone.
Jego pokrój jest szeroki i rozłożysty. Uważano go za drzewo ozdobne, często sadzono w parkach i ogrodach.
Wiąz nie jest tak popularny jak inne gatunki drzew liściastych, chociaż na to w pełni zasługuje. Drewno wiązów jest średnio twarde i ciężke, dość elastyczne i co ważne – odporne na gnicie.
Biel na kolor białawy lub jasnożółty, twardziel jest brązowa lub wręcz czekoladowa. Usłojenie jest dobrze widoczne, często o falistym przebiegu, a pory wyraźnie widoczne. Drewno to łatwo się klei, wygina, nie wypacza się też mocno w stanie suchym. Nie należy jednak do łatwych w wygładzaniu i wymaga ostrych narzędzi dla dobrego efektu.
Jego twardziel jest bardzo odporna na wilgoć i pleśn, dlatego znalazł zastosowanie w budowie łodzi oraz w podziemnych konstrukcjach.
Wiąz doceniany jest również w meblarstwie ze względu na swoją urodę. Oprócz mebli wykorzystuje się go do wyrobu parkietów, podłóg, forniru oraz w produkcji sklejek i płyt meblowych. Jest też używane jako drewno opałowe.
Do ciekawostek należy fakt, że łyko tego drzewa wykorzystywane było nigdyś w skandynawskich krajach do wyrobów chlebopodobnych w czasach głodu. Ostatnie wzmianki o jego szerokim spożyciu dotyczą czasu wojen napoleońskich. Łyko wiązu w zmielonej postaci dodawane było do mąki i taką mieszankę wypiekano. Nie był to smaczny dodatek, bo w smaku gorzkawy, miał jednak najlepsze właściwości w porównaniu z innymi gatunkami drzew. Łyko stosowane było też jako pasza dla zwierząt gospodarskich.
To tak pokrótce na temat tego pięknego drzewa. Przechadzając się w parku zwrócie więc uwagę na rozłożyste wiązy, szczególnie że szybko ich ubywa…